COLUMN - Het kan je niet ontgaan zijn, Poetin was in Nederland. De schat kwam langs om
even wat te kokkerellen met premier Rutte en koningin Beatrix. De lieverd lijkt
zo stoer, met het gevechtsvliegtuig en geweren, maar in het echt, een mietje. En
bang joh, zo bang. Van een punkbandje schijt hij in zijn broek, hij wordt
zenuwachtig van kritische journalisten, en van homo's valt hij flauw. Nogal een
dramaqueen hè ?!
Maar ik hoef natuurlijk niet uit te leggen op een homosite wat voor een
idioot Poetin is. Ik denk dat bijna elke homo het niet eens is met de anti-homo
wet (zou raar zijn als je als homo tegen een anti-homo wet bent). Maar toch. Er
stonden (maar) 3000 mensen op het Oosterdok in Amsterdam. Maar waarom ?! Er zijn
echt niet maar 3000 homo's in Nederland. 'Niet kunnen' zou de grootste oorzaak
zijn. Maar ook 'het heeft toch geen zin' zou een reden zijn. Maar heeft het ook
echt geen zin ?! Heb ik daar gister mijn tijd verspild ?!
Laat ik duidelijk zijn: nee, ik heb niet mijn tijd verspild. Ik heb daar niet
2,5 uur lang voor niks tussen een stelletje flikkers gestaan. Ondanks dat Poetin
de kritiek lekker weg wuift. Ondanks dat hij ons wijst op Pedofielenvereniging
Martijn en de positie van vrouwen in de SGP. Ondanks dat hij dus eigenlijk zegt,
verbeter eerst jezelf en ga dan pas wijzen.
Ondanks dat, heb ik mijn tijd niet
verspild. Waarom dan niet ?! Ik vind dat demonstreren niet altijd meteen hoeft te
leiden tot een ommekeer. Tuurlijk, de meeste demonstranten en ik hopen dat
Poetin zijn wet aanpast. Maar ik ga ook naar zo'n protest om een tegengeluid te
geven, te zorgen dat die anti-homowet niet onopgemerkt blijft.
Daarbij
heb ik ook een heel bijzonder gevoel als ik aan het demonstreren ben. Ik voel me
één met de massa, één met die 3000 man (en vrouw) die op het Oosterdok
staan.
Op zo'n moment weet ik weer dat ik ergens voor sta, en dat ik
onderdeel maak van een wereld, maar vooral dat ik niet alleen ben. Dat ik niet
de enige ben die op hetzelfde geslacht valt. Ik ben niet de enige die een
anti-homowet belachelijk vind. Ik ben zeker niet de enige. Dat gevoel van niet
alleen zijn, vind ik al een geweldig gevoel. Laat staan een homo activiste uit
Rusland die de steunbetuiging ziet, voelt, beleeft. Die OOK merkt dat ze niet
alleen is. Alleen voor die activiste zou ik zo weer op het Oosterdok gaan
staan !!
bron: KamKrant.nl
